Irán - 16 de septiembre de 2023
Campaña internacional
A un año del asesinato de Mahsa Amini
Reproducimos aquí el comunicado de Say Her Name Rally Network en el aniversario del asesinato de la compañera Mahsa Amini a manos de la Policía de la Moral del régimen asesino de los ayatollahs en Irán.
El asesinato de la compañera fue la chispa que incendió las barricadas de todas las calles de Irán y dio inicio a una enorme revolución por el pan, la libertad y la dignidad de todos los explotados del país.
¡Viva la lucha revolucionaria de Irán!
¡Ni olvido, ni perdón, ni reconciliación con los ayatollahs asesinos de Mahsa Amini y de todos los mártires de la lucha en Irán!
¡Abajo el régimen asesino de la Teocracia Irani!
¡Libertad incondicional ya a todos los luchadores!
¡Abajo las ejecuciones!
▪︎▪︎▪︎
Hace un año, en un día como hoy, Mahsa Gina Amini, una joven de 22 años de edad originaria de Saqqez que había viajado a Teherán, fue detenida injustamente bajo acusaciones de vestimenta inapropiada por la policía moral y fue asesinada. Una profunda indignación se apoderó del mundo, y desde ese día, Mahsa Amini se convirtió en un símbolo de la lucha de las mujeres en Irán.
Tras este acontecimiento, surgió un movimiento masivo, profundo y evolutivo en Irán que hoy en día todo el mundo reconoce como la Revolución de la “Mujer, Vida, Libertad”. Mujeres valientes retiraron sus velos, muchos jóvenes se unieron a esta revolución, artistas llevaron su arte al frente de la lucha, y muchas organizaciones y activistas, tanto en el interior como en el exterior de Irán, apoyaron esta revolución.
El mundo se levantó en respeto hacia la valentía y la resistencia de los iraníes. Al principio, Occidente se vio obligado a cuestionar su apoyo a los opresores y criminales. Sin embargo, la represión en Irán continuó de manera despiadada. Más de 600 personas fueron asesinadas a manos de la República Islámica, muchos perdieron la vista debido a disparos directos, al menos siete hijos valientes de Irán fueron ejecutados, ataques químicos sistemáticos se llevaron a cabo por parte de la República Islámica, miles, incluyendo artistas, familias de los desaparecidos y manifestantes, fueron encarcelados, y finalmente, la República Islámica trató de convencer a Occidente, recurriendo a China y Rusia y en contra de sus propios intereses nacionales, de que la revolución no tendría éxito.
Lo que es importante que los gobiernos democráticos y la gente del mundo sepan es que el pueblo iraní ha pasado por la República Islámica y ya no la quiere. Estamos de luto, sí, pero también estamos resistiendo. Somos el lamento de cientos de miles de niños, adolescentes y jóvenes, sí, pero también somos el tamborileo de la vergüenza de este régimen. Insistimos en nuestras numerosas demandas que se han repetido durante este año:
Canadá (u otros países) no debe albergar a los agentes de la República Islámica y a sus familias. La cuestión de la interferencia extranjera de la República Islámica en Canadá es seria. Seguimos esperando que los representantes y afiliados de la República Islámica sean reconocidos como elementos indeseados y sean expulsados de este país.
La Guardia Revolucionaria Islámica es una organización terrorista y no tiene futuro en Irán. Colóquenla en la lista de organizaciones terroristas.
Aceptar y apoyar a los refugiados y heridos iraníes en los países vecinos es una responsabilidad de todos nosotros. Le pedimos a los gobiernos democráticos que, en lugar de otorgar visas a las autoridades actuales y pasadas de la República Islámica, acepten a muchos refugiados iraníes.
Las instituciones iraníes en el extranjero necesitan apoyo para ayudar a establecer un acceso libre a Internet. Ayuden a los iraníes a acceder a Internet libre.
La liberación inmediata e incondicional de las familias de los manifestantes y otros prisioneros es la demanda de todos nosotros. A los gobiernos democráticos les pedimos que, si desean mantener relaciones con la República Islámica, la liberación de prisioneros políticos y de aquellos que buscan justicia sea su principal demanda.
La Revolución de las Mujeres, la Vida y la Libertad ha traído esperanza. La esperanza de lograr la libertad, la esperanza de justicia para las víctimas, la esperanza de resolver los problemas ambientales apremiantes. Esta revolución, liderada por los iraníes, tendrá éxito, y el respaldo de los gobiernos democráticos puede contribuir a un futuro brillante en Irán y en la región de Oriente Medio. Hoy, recordamos a cada una de las víctimas y luchamos por hacer realidad sus sueños. Continuaremos este camino, por largo y difícil que sea, hasta que los niños de Irán respiren en libertad y la justicia sea alcanzable. No olvidaremos ni perdonaremos.
▪︎▪︎▪︎
یک سال پیش در چنین روزی مهسا ژینا امینی، دختر ۲۲ سالهی اهل سقز که به تهران سفر کرده بود با اتهام واهی پوشش نامناسب توسط ج ا دستگیر شد و به قتل رسید. خشمی عمیق دنیا را فرا گرفت و مهسا امینی از آن روز دختر ایران شد .
پس از آن جنبشی عظیم، عمیق و مترقی در ایران جرقه زد که امروز همهی دنیا آن را به اسم انقلاب زن، زندگی، آزادی میشناسند. زنان شجاعانه روسری از سر برداشتند، جوانان بسیاری به این انقلاب پیوستند، هنرمندان خود را به صف اول جنبش رساندند و نهادهای صنفی و فعالین بسیاری در داخل و خارج از ایران از این انقلاب حمایت کردند .
جهان به احترام ایستادگی و شجاعت ایرانیان کلاه از سر برداشت و در ابتدا غرب هم ناگزیر شد در حمایت از سرکوبگران و جنایتکاران تردید کند. اما سرکوبها در ایران بیرحمانه ادامه پیدا کرد. بیش از ۶۰۰ نفر به دست جمهوری اسلامی به قتل رسیدند، چشمان زیادی با شلیک مستقیم نابینا شد، دست کم هفت نفر از فرزندان دلیر ایران اعدام شدند، مسمومیتهای شیمیایی سریالی به دست جمهوری اسلامی رقم خورد، هزاران نفر از جمله هنرمندان، خانوادههای دادخواه و معترضین به زندان افتادند و در نهایت جمهوری اسلامی با توسل به چین و روسیه و در اقداماتی خلاف منافع ملی، تلاش کرد غرب را متقاعد کند که انقلاب موفق نخواهد شد .
آنچه مهم است تا دولتهای دموکراتیک و مردم دنیا بدانند این است که مردم ایران از جمهوری اسلامی گذر کردهاند و دیگر این حکومت جهنمی را نمیخواهند. ما به سوگ نشستهایم، آری، اما مقاومت میکنیم. ما عزادار صدها، هزاران کودک و نوجوان و جوان هستیم، آری، اما طبل رسوایی این حکومت را همچنان خواهیم نواخت. بر خواستههای متعدد خود که در این یک سال تکرار شدهاند اصرار میورزیم :
۱. کانادا (هر کشور دیگر) نباید جای عوامل جمهوری اسلامی و خانوادههایشان باشد. مسالهی دخالت خارجی جمهوری اسلامی در کانادا جدیست. ما همچنان انتظار داریم نمایندگان و وابستگان جمهوری اسلامی در این کشور عنصر نامطلوب شناخته شده، از این کشور اخراج شوند.
۲. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یک نهاد تروریستیست و جایی در ایران آینده نخواهد داشت. این سازمان را در لیست سازمانهای تروریستی بگذارید .
۳. پذیرش و حمایت از پناهندگان و مجروحان ایرانی در کشورهای همسایهی ایران وظیفهی همهی ماست. به دولتهای دموکراتیک میگوییم به جای ویزا دادن به مقامات امروز و دیروز جمهوری اسلامی، با درخواست پذیرش بسیاری از پناهندگان ایرانی موافقت کنید .
۴. نهادهای ایرانی در خارج از کشور برای کمک به برقراری اینترنت آزاد نیاز به حمایت دارند. به ایرانیان برای دسترسی به اینترنت آزاد یاری رسانید.
۵. آزادی فوری و بدون قید و شرط خانوادههای دادخواه و سایر زندانیان خواستهی همهی ماست. از دولتهای دموکراتیک میخواهیم اگر بنا دارند رابطهی خود را با جمهوری اسلامی حفظ کنند آزادی زندانیان سیاسی و دادخواهان اصلیترین خواستهی آنها باشد .
انقلاب زن، زندگی، آزادی با خود امید بسیار آورده است. امیدواری به رسیدن به آزادی، امیدواری به عدالت برای قربانیان، امیدواری برای حل مشکلات بغرنج محیطزیستی. این انقلاب به دست ایرانیان به نتیجه خواهد رسید و پشتیبانی دولتهای دموکراتیک میتواند به رسیدن به آیندهای روشن در ایران و منطقهی خاورمیانه یاری رساند. ما امروز نام تک تک قربانیان را فریاد زدیم و میخواهیم عدالت برای تک تک آنها و برای یک یک کسانی که در ۴۵ سال گذشته بیرحمانه کشته شدهاند اجرا شود. ما این مسیر را هرچه هم که طولانی و جانفرسا باشد ادامه میدهیم تا روزی بچههای ایران در آزادی نفس بکشند و عدالت رویایی دستیافتنی باشد. ما برای آن روز میجنگیم و دست از تلاش نمیکشیم. ما نه فراموش میکنیم و نه میبخشیم . |